نقد فیلم Nobody Knows I’m Here هیچکس نمی‌داند من اینجا هستم
دانلود فیلم هجوم Invasion با لینک مستقیم
Nobody Knows I’m Here review
دانلود سریال آقازاده با لینک مستقیم
دنیای رمانتیکِ اطراف همه چیز را در پنچه خود دارد. در چنین دنیای، شکست و شکوفایی شخصی موضوع هزارها هزار فیلم و رمان و محتوای فرهنگی است. ممو (خورخه گارسیا) در فیلم Nobody Knows I’m Here، بازنمایی یک شکست رمانتیک است. رمانتیک‌بودن صرفا به معنای درام عاشقانه داشتن نیست. عناصر رمانتیک، عشق را از این نظر به‌عنوان مشخصه‌ای بارز در بر می‌گیرند که حامل شاخص‌هایی است که فردگرایی و درمرکزقراردادن نیازهای فردی را نمایندگی می‌کند. دنیای رمانتیک چنین دنیایی است. بنا بر این، برای صحبت‌کردن از یک دنیای رمانتیک، نیازی به روبه‌رو بودن با یک فیلم عاشقانه نداریم. دنیای رمانتیک بزرگتر از آن است که همه مرزها و گستره‌اش را ببینیم. باید به جمله ابتدایی بازگردیم: وقتی درون چیزی هستیم، داشتن احساسی خارج از آن غیرممکن می‌شود. پس باید با آگاهی و پذیرش دنیای بیرون‌مان، حق ارزیابی چیزی که برخاسته از آن است را از خودمان دریغ نکنیم.
توجه! در ادامه داستان این فیلم فاش شده است.
ممو در اتاق‌های خانه‌ای خالی می‌چرخد، آهنگی را می‌خواند و با برداشتن تکه پارچه‌ای از خانه خارج می‌شود. فیگوری بسیار چاق دارد، نفس‌نفس می‌زند و از همین رو، همه حرکاتش با نوعی تقلاکردن ذاتی همراه است. کمترین کار، حتی ساده‌ترین آن‌ها هم، نوعی زحمت مضاعف‌اند. ممو در خانه ای با عموی خود زندگی می‌کند. جایی که همه چیز از دنیای به‌شدت رمانتیک آن بیرون جدا افتاده است. نه گوشی هوشمندی وجود دارد، نه تلویزیونی. هرچه است سَرکردن با گوسفندان، دریاچه، آبشار و طبیعت است و البته یک کار دیگر هم هست: زجرکشیدن.
- ۹۹/۰۴/۲۴